Lukasz- -Bogusz 14.15 maja.OO
                ,Otwock-Sv:Pol
 .                           .

 Bylo pozne popoludnie kiedy Denn zabral Liv do domu w ,ktorym obecnie
 mieszkal ,byli razem w pokoju ,otaczaly ich cieple barwy.
 Dzieki sloncu wpadajacemu przez okno do srodka pokoj nabieral
 brazowo-herbacianego kolorytu. Slonce wdzieralo sie przez lekko
 odsloniete okiennice ,tworzac widoczne smugi swiatla.

 Denn usiadl na starej miekkiej kanapie ,Liv przed nim na polozonej
 na podlodze poduszce. Patrzyla na jego twarz unoszac glowe do gory,
 znala go od niedawna . . . Wiedziala juz jednak ,ze jest on jej
 najblizszy ,odnosila wrazenie ,ze znaja sie od zawsze (. .)

 Liv miala duze niebieskie oczy ,kasztanowe krecony wlosy siegajace
 ramion . . . 

 Denn powiedzial spokojnie - " spojrz ". Uniosl reke ,zamknal oczy,
 usmiechnal sie lekko - " chodz do mnie ,przyjdziesz ? "
 W pokoju pojawil sie duzy motyl ,o wszystkich barwach jakie pasowaly
 do otaczajacych ich kolorow jak i o tych soczystych ,wyrozniajacych
 sie . . .

 Usiadl na jego dloni. Denn otworzyl oczy ,spojrzal na niego i na Liv,
 zblizyl reke do jej twarzy. Motyl dotknal jej ,nie bal sie,
 dotknal jej ucha ,ust i policzka zostawiajac kolorywy "pylek".

 Jej oczy wyrazaly radosc ,drzaly ,z jednego z nich poplynela lza,
 usmiechala sie kacikami ust. " Idz do niej "
 - cicho powiedzial Denn, motyl przefrunal na jej ramie ,usiadl
   spokojnie . . .

 Liv nigdy wczesniej nie widziala prawdziwego motyla ,czytala
 o nich w starych ksiazkach ,widziala jedynie ich zdjecia _ _

 Denn i Liv wciaz patrzyli na siebie ,spogladali sobie w oczy.
 Liv byla zdziwiona ,motyl siedzial na jej ramieniu ,zdawalo sie,
 ze zasnal _ Liv zmruzyla oczy ,jej ciemne rzesy opadly niczym
 wachlarze.

 Niechcac stracic chwili pomyslala ,ze powinna obudzic go ,sprobowac
 rozmawiac z nim. Motyl przekazywal jej swoje mysli, trafialy do jej
 glowy ,przeznaczone byly one jedynie jej.
 - Denn nie slyszal ich rozmowy ,motyl powiedzial Liv ,iz Denn jest
   kims wyjatkowym. Nie bylo to konieczne ,gdyz dzieki chwilom
   spedzonym razem Liv wiedziala . . .
   . . . juz wiedziala.

 " dobrze ,ze jestes " - Liv.


 .

 Liv i Denn byli razem w centrum swojego ogromnego-zatloczonego miasta,
 siedzieli na niskim murze otaczajacym kilka z niewielu pozostalych
 w nim drzew,
 mysleli (. . .)

 Patrzyli we wyjatkowo dziwnie czyste tego dnia niebo ,dookola nich
 krazylo wiele motyli. Niektore w jednolitym kolorze ,inne ubarwione
 byly dwoma ,ktore przechodzily plynnie w siebie ,jeszcze inne byly
 zupelnie kolorowe. Zaden z nich nie mial na sobie tych samych barw
 co inny, nie bylo dwoch motyli wygladajacych tak samo.

 " Najpierw pada deszcz " - powiedziala Liv. " Po deszczu wschodzi
   kolorowa tecza ,i nadlatuja motyle. Przelatuja przez nia ,a ona
   nadaje im kolory ,kolory odpowiadajace temu o czym w danej chwili
   myslimy my . . . "

 " Powiedz ,ze tak ,powiedz prosze . . . "



                                 -o.pure